اين نوشتار بر مهارتهای فعلی فرزند تمرکز دارد؛ به اين معنا که از مسائل
وراثت و مراقبت های قبل از تولد چشم پوشیده است، اما نه اينکه اين مسائل
و مراقبت ها، بی اهمیت تلقی شده باشند. بدون شک بخشی از تربیت شامل
فرايندهايی است که قبل از تولد جريان می يابند تا زمینه های شخصیتی
مناسب تری را برای تحقق اهداف تربیتی فراهم سازند و کسانی که به دنبال
حدود کامل و شايسته تری از تربیت هستند، نبايد نسبت به اين زمینه سازی ها،
بی اعتنا باشند. کتاب ها و کارشناسان فراوانی وجود دارند که می توانند از اين
جهت ياری رسان باشند.
اما جدای از اين که اينجا مجال پرداختن به اين موضوع، وجود ندارد، بايد
در نظر داشت که به هر حال و در هر وضعیتی که به وراثت يا شرايط قبل از
تولد، وابسته باشد، تربیت می تواند بر همه اين زمینه های مثبت يا منفی و
محدوديت ها يا استعدادهای ذاتی، غلبه کند و آنها را از خاصیت بیندازد يا
القل کم فروغ سازد. انسان به گونه ای آفريده شده است که، میتواند در فرايند
تربیت، که به دست ديگران يا خودش انجام میپذيرد، همه آنچه را که ناخواسته

در او نهاده شده است، پشت سر بگذارد، جبرها را بشکند و مسیر تازه ای را
انتخاب و طی کند. بنابرين، ضمن توجه به اهمیت و نقش آن عوامل و مراقبت –
ها، از تکیه و تعلق تمام به آنها نیز دور بايد ماند؛ چه سبب دلخوشی و اطمینان
شود و چه بددلی و يأس بیافريند.